

The Schendel and Hofer's model
مدل شندل و هوفر که به عنوان مدل فرآیند استراتژیک نیز شناخته میشود، توسط دن شندل و چارلز هوفر در دهه 1970 توسعه یافت. این مدل یک چارچوب مدیریت استراتژیک است که مراحل تدوین و اجرای استراتژی را مشخص میکند. هدف مدل شندل و هوفر کمک به سازمانها در شناسایی نقاط قوت و ضعف، ارزیابی فرصتها و تهدیدها در محیط و توسعه و اجرای برنامههای استراتژیک برای دستیابی به اهداف است.
این مدل از چهار مرحله اصلی تشکیل شده است:
تجزیه و تحلیل محیطی: این مرحله شامل بررسی محیط خارجی است که سازمان در آن فعالیت میکند. این تجزیه و تحلیل شامل ارزیابی عواملی مانند روند بازار، نیازهای مشتری، رقابت، پیشرفت های تکنولوژیکی و تغییرات نظارتی است. هدف شناسایی فرصت ها و تهدیدهایی است که سازمان باید هنگام تدوین استراتژی خود در نظر بگیرد.
تجزیه و تحلیل منابع: این مرحله بر ارزیابی منابع داخلی سازمان مانند داراییهای مالی، انسانی، تکنولوژیکی و سایر داراییها متمرکز است. هدف از این تحلیل شناسایی نقاط قوت و ضعف سازمان و تعیین توانایی آن در بهره برداری از فرصت ها و مقابله با تهدیدهای خارجی است.
تدوین استراتژی: سازمان بر اساس بینش به دست آمده از تجزیه و تحلیل های محیطی و منابع، برنامه استراتژیک خود را تدوین میکند. این طرح اهداف بلندمدت سازمان و استراتژیهایی را که برای دستیابی به آن اهداف به کار خواهد گرفت، مشخص میکند. برنامه استراتژیک باید به موقعیت رقابتی سازمان، بازارهای هدف، ارائه محصول/خدمات و تخصیص منابع بپردازد.
اجرای استراتژی: این مرحله شامل اجرای برنامه استراتژیک و نظارت بر پیشرفت آن است. سازمان نیاز به تخصیص منابع، ایجاد معیارهای عملکرد و انتقال استراتژی به کارکنان دارد. مدیریت همچنین باید بر اثربخشی استراتژی نظارت داشته باشد و در صورت نیاز تنظیمات لازم را برای اطمینان از دستیابی سازمان به اهداف خود انجام دهد.
مدل شندل و هوفر از این جهت مهم است که رویکردی سیستماتیک به مدیریت استراتژیک ارائه میکند و سازمانها را در فرآیند تدوین و اجرای استراتژی هدایت میکند. با تمرکز بر عوامل خارجی و داخلی، این مدل به سازمان ها کمک میکند تا استراتژیهای جامعی را توسعه دهند که به چالش ها و فرصت هایی که در محیط خود با آن مواجه هستند، رسیدگی کند.
در نتیجه، مدل شندل و هوفر یک چارچوب مدیریت استراتژیک است که مراحل تدوین و اجرای استراتژی را مشخص میکند. این مدل با هدایت سازمان ها از طریق تجزیه و تحلیل محیطی، تجزیه و تحلیل منابع، تدوین استراتژی و اجرای استراتژی، به سازمان ها کمک میکند تا برنامه های استراتژیک را برای دستیابی به اهداف خود توسعه و اجرا کنند.
مدل شندل و هوفر که به عنوان مدل فرآیند استراتژیک نیز شناخته میشود، یک چارچوب مدیریت استراتژیک است که سازمان ها را در مراحل تدوین و اجرای استراتژی هدایت میکند. هدف آن کمک به سازمانها برای توسعه استراتژیهای جامعی است که به چالشها و فرصتهایی که در محیط خود با آن مواجه هستند، رسیدگی میکند.
هدف: هدف اصلی این مدل ارائه یک رویکرد سیستماتیک به مدیریت استراتژیک، کمک به سازمانها در شناسایی نقاط قوت و ضعف، ارزیابی فرصتها و تهدیدها و توسعه و اجرای برنامههای استراتژیک برای دستیابی به اهداف است.
نقش: مدل شندل و هوفر با هدایت سازمانها در مراحل تدوین و اجرای استراتژی در مدیریت استراتژیک نقش ایفا میکند و اطمینان حاصل میکند که آنها عوامل خارجی و داخلی را در فرآیند برنامه ریزی استراتژیک خود در نظر می گیرند.
اجزاء: مدل شامل چهار مرحله اصلی است:
- تحلیل محیطی: ارزیابی عوامل خارجی برای شناسایی فرصت ها و تهدیدها.
- تجزیه و تحلیل منابع: ارزیابی منابع داخلی برای شناسایی نقاط قوت و ضعف.
- تدوین استراتژی: تدوین یک برنامه استراتژیک بر اساس بینش از مراحل قبل.
- اجرای استراتژی: اجرای برنامه استراتژیک و نظارت بر پیشرفت آن.
اهمیت: مدل شندل و هوفر از این جهت مهم است که رویکردی سیستماتیک برای مدیریت استراتژیک ارائه میکند و تضمین میکند که سازمانها استراتژیهای جامعی را توسعه میدهند که به چالشها و فرصتهای منحصربهفرد آنها رسیدگی میکند.
تاریخچه: این مدل توسط دن شندل و چارلز هوفر در دهه 1970 به عنوان راهی برای ارائه رویکردی ساختاریافته به مدیریت استراتژیک برای سازمان ها، که شامل تدوین و اجرای استراتژی است، توسعه یافت.
مزایا
- رویکرد سیستماتیک: این مدل یک فرآیند گام به گام را برای مدیریت استراتژیک ارائه میکند و اطمینان میدهد که سازمانها همه عوامل مرتبط را در برنامهریزی خود در نظر میگیرند.
- تجزیه و تحلیل جامع: با تمرکز بر عوامل خارجی و داخلی، این مدل به سازمان ها کمک میکند تا استراتژیهای قوی تر و جامع تر توسعه دهند.
- راهنمایی روشن: چهار مرحله مدل، راهنمایی روشنی را در مورد فرآیند مدیریت استراتژیک ارائه میکند، که توسعه و اجرای برنامههای استراتژیک را برای سازمانها آسانتر میکند.
- یک رویکرد ساختاریافته برای مدیریت استراتژیک ارائه میدهد.
- تجزیه و تحلیل جامع عوامل خارجی و داخلی را تشویق میکند.
- به سازمان ها کمک میکند تا استراتژیهای قوی تری توسعه دهند.
معایب
- ممکن است برای برخی از سازمانها، بهویژه سازمانهایی که در محیطهایی که به سرعت در حال تغییر هستند، بیش از حد سفت و سخت باشد.
- نیاز به زمان و منابع قابل توجهی برای انجام تحلیل های کامل و توسعه برنامه های استراتژیک دارد.
- اجرای موفقیت آمیز استراتژی را تضمین نمیکند، زیرا اجرا به عواملی مانند فرهنگ سازمانی، رهبری و ارتباطات بستگی دارد.
مثال هایی برای نشان دادن مفاهیم کلیدی:
یک شرکت فناوری که از مدل شندل و هوفر استفاده میکند، ممکن است با انجام یک تحلیل محیطی برای شناسایی فرصتها و تهدیدهای موجود در بازار، مانند فناوریهای نوظهور، اقدامات رقیب و تغییر ترجیحات مشتری، شروع به کار کند. سپس این شرکت منابع داخلی خود را تجزیه و تحلیل میکند، مانند تواناییهای مالی، استخر استعداد و داراییهای فناوری، تا نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کند.
بر اساس بینش های حاصل از تجزیه و تحلیل های زیست محیطی و منابع، شرکت فناوری یک برنامه استراتژیک برای سرمایه گذاری از فرصت های شناسایی شده و مقابله با تهدیدها ایجاد میکند. این طرح ممکن است شامل ورود به بازارهای جدید، سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه، یا ایجاد مشارکت های استراتژیک باشد.
در نهایت، شرکت برنامه استراتژیک خود را با تخصیص منابع، ایجاد معیارهای عملکرد و انتقال استراتژی به کارکنان اجرا خواهد کرد. مدیریت همچنین بر اثربخشی استراتژی نظارت میکند و در صورت نیاز تنظیمات لازم را برای اطمینان از دستیابی شرکت به اهدافش انجام میدهد.
در نتیجه، مدل شندل و هوفر یک چارچوب مدیریت استراتژیک است که به سازمان ها کمک میکند تا برنامه های استراتژیک را برای دستیابی به اهداف خود توسعه و اجرا کنند. این مدل با هدایت سازمان ها از طریق مراحل تجزیه و تحلیل محیطی، تجزیه و تحلیل منابع، تدوین استراتژی و اجرای استراتژی، اطمینان میدهد که آنها عوامل خارجی و داخلی را در فرآیند برنامه ریزی استراتژیک خود در نظر می گیرند.